Pljevlja danas obilježavaju Dan opštine, ali i 80 godina od zasijedanja Zemaljskog antifašističkog vijeća narodnog oslobođenja Sandžaka (ZAVNOS).
Delegacija Bošnjačke stranke Pljevlja, tradicionalno svake godine upriliči polaganje cvijeća ispred Gimnazije „Tanasije Pejatović“ i na taj način odaje poštovanje Bošnjacima koji su dali veliki doprinos u radu ZAVNOS-a.
Pljevlja su grad koji je bio personifikacija antifašističke borbe, grad narodnih heroja, grad koji je u Crnoj Gori podnio najvišu žrtvu za slobodu i oslobođenje od okupatora i domaćih kvislinga.
Napomenućemo samo da je u toku Drugog Svjetskog rata, prema najnovijim istorijskim istraživanjima, broj stradalih u Pljevaljskom srezu nešto više od 5.500 stanovnika, što je proporcionalno broju stanovika najveći broj stradalih u Crnoj Gori.
Čuvena Pljevaljska bitka, 1. decembra 1941. godine, kao i organizacija i učestvovanje pljevaljske partizanske organizacije u 13.julskom ustanku i ogromna žrtva koju su partizanske i antifašističke snage dale u borbi za slobodna Pljevlja, govore nam o želji većinskog stanovnika tadašnjih, ali i današnjih Pljevalja.
Ali, kako tada, tako i danas, postojale su i postoje određene strukture koje su sprovodile hegemonističke i klerofašističke ideje, zajedno sa okupatorom. Bošnjačka stranka je dužna da se i ovom prilikom napomene sprovedeno etničko čišćenje muslimanskog stanovništva u Pljevaljskom srezu, stradanje 3.700 naših sugrađana, većinom civila, starih, žena i djece od strane četničkog pokreta.
Kao jedina alternativa takvim, genocidnim politikama, pojavio se antifašistički partizanski pokret, koji je nastojao da objedini sve Pljevljake, bez obzira na vjersku i etničku pripadnost. Danas smo, takođe, dužni da napomenemo da je u pljevaljskim partizanskim brigadama učestvovao i veliki broj muslimanskih boraca, od kojih je 135 dalo život u borbi za slobodna Pljevlja.
Takođe, danas obilježavamo i ljubilarnih 80 godina od formiranja ZAVNOS-a, čije je zasijedanje bilo upravo u Pljevljima. U današnjem vremenu jačanja istorijskog revizionizma, pokušaja izjednačavanja oslobodilačkog i kvislinškog pokreta, koje je sve više prisutno kako u Pljevljima tako i u Crnoj Gori, moramo se sjetiti i odati počast ljudima koji su nam još tada ukazali kojim putem trebamo ići i koji su bili organizatori ZAVNOS-a. Tu prije svega mislimo na Sretena Vukosavljevića, muftiju Murata Šećeragića i protu Jevstatija Karamatijevića, i druge učesnike, koji su tada pozvali narod da se ,,pridruži narodnooslobodilačkoj borbi, dokazujući tako svoju ljubav prema narodu i slobodi, koji zaista leže interesi naše borbe, našeg naroda, bratstva Srba, Muslimana i Crnogoraca, njihove budućnosti i slobode”.
To je jedini ispravni put, kako tada, tako i danas, put uvažavanja drugih i drugačijih, put suživota i multietničnošti, evropski put, onaj put koji je Bošnjačka stranka propagirala od njenog osnivanja.
Sjetićemo se danas i narodnih heroja koji su dali živote za slobodna Pljevlja, Salka Aljkovića, Velimira Jakića, Miša Cvetkovića, Vladimira Kneževića Volođe, Rifata Burdževića Trša i mnogih drugih koji su bili glavni organizatori otpora u Pljevaljskom kraju.
